Magda Dąbek(Matrix)
Zaloga teatru
Dołączył: 16 Paź 2006
Posty: 22
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Łódź
|
 Wysłany: Nie 19:34, 17 Cze 2007 Temat postu: Schiz dziennikarki |
|
|
PIOSENKA DZIENNIKARKI ( do wstawienia, tylko nie wiem, gdzie)
Ja jestem dziennikarką
I pazur ostry mam
Sensacje w mig wyśledzę
Opisze każdy fakt
W ogóle i w szczególe
Nie straszna prawda mi
Choć ciut koloryzuje
Któż nie uwierzy mi?
A gdy drzwi ktoś zatrzaśnie
Oknami wejdę tam
Przez komin się przecisnę
By opowiedzieć wam
Kochacie wszak afery
Plotek też masę znam
Wraz z moim ciętym piórem
Pod władzą wszystkich mam
A jeśli furtkę zamkną
To inne zwęszę drzwi
Bo bycie dziennikarką
Jest przeznaczone mi
SCHIZY DZIENNIKARKI
(Gasną wszystkie światła, w tle muzyka, słychać niespokojne kroki. Tajemnicza postać co chwile zatrzymuję się. Na środku sceny pojawia się smuga światła, z ciemności wyłania się dziennikarka lekko wystraszona.)
Tu się dzieje coś dziwnego...Ten pociąg śmierdzi jakimś tanim świństwem, aż strach pomyśleć. Niezły materiał na soczysty reportaż, nie ma co.
Zaraz, zaraz...zastanówmy się - o co tutaj chodzi? Notuj! ( wyciąga pióro i notatnik)
Smutna dziewczyna- znak rozpoznawczy: rude włosy- znika bez śladu
Zastępczo pojawia się inna dziewczyna-znak rozpoznawczy- w kółko gada o Bogu, podczas gdy kolejna- niedorobiona aktorka- zostaje przyłapana na nieważnym bilecie i również znika.
Podejrzane. I ten stary artykuł...zamazany rysopis, podniszczone zdjęcie...dziwnie znajome
Przez chwile myślałam...ba, byłam pewna, że to...nie! To byłoby nie możliwe...ale...może jednak?
Co ja mam, do jasnej cholery, zrobić? Udawać, że o niczym nie wiem? Czy to możliwe, żeby tylko mój dziennikarski nos cos zwęszył? Może lepiej siedzieć cicho? Spokojnie dojechać i zająć się sprawą z bezpiecznej odległości. Sensacja będzie przecież równie sensacyjna, gdy opisze ją przy filiżance mocnej kawy. Ale z drugiej strony...
Piosenka II
Co robić mam, co robić
Strach chce osaczyć mnie
Cienie przeszłości, ich wynędzniałe twarze
Dobijają się
Odkrywać mam tą prawdę?
Czy kłamstwem poić ich?
Choć wyobraźnię mam całkiem niemałą
Czy wystarczy mi?
Nie chce sama być ofiarą
Ale katem również nie
Uciec, czy ich uratować
Sama nie wiem, czego chce
Co robić mam, co robić
Wciąż prześladuje mnie myśl
Że ten makabryczny artykuł znowu piszemy
właśnie dziś
Dlaczego ciągle pytam,
choć odpowiedzi nie chce znać
choć tak strasznie mnie przeraża
Wykrzywiona podejrzeniem twarz
Nie chce sama być ofiarą
Ale katem również nie
Uciec, czy ich uratować
Sama nie wiem, czego chce
Mijają mnie postacie
Steruje nimi wredny los
Kim jest ta smutna dziewczyna, kim
Wpatrzony w okno ktoś?
Co wiedzą, jaką tajemnicę
Morderca ten okrutny zna
Choć strach mnie peta
Wszystkiego się dowiem
Bo jestem dziennikarka co pazur ostry ma!
Post został pochwalony 0 razy |
|
